"Mijn eerste gitaar was vooral heel goedkoop. Mijn moeder kocht hem voor me. Het was een Hohner, van het beroemde mondharmonicamerk. Ik was een jaar of veertien, vijftien. Het was een 'shitty' gitaar. Ik kon hem zelfs niet stemmen! Mijn tweede gitaar was een Gibson Les Paul, 'the Paul', de gitaar met het bruine hout. En de rest is geschiedenis, toch?"

Om precies 19:00 uur neemt Brett Gurewitz de telefoon op. De afspraak is weken eerder gemaakt, maar tijden en nummers blijken te kloppen. Terwijl Bad Religion op tournee is om het laatste album 'The Dissent Of Man' te promoten, neemt Gurewitz vanuit zijn kantoor binnen Epitaph Records de buitenlandse pers voor zijn rekening.

De wortels van Bad Religion liggen in 1979. Jay Bentley, Jay Ziskrout, Greg Graffin en Brett Gurewitz wilden 31 jaar geleden vooral snelle en simpele muziek maken. Zanger Greg Graffin heeft als enige lid alle personele wisselingen meegemaakt.

ACHT
"Bad Religion bestaat bij de gratie van elkaar gunnen. Elke drie jaar komt er vanuit de groep het verzoek om een plaat te maken. Op dat moment pak ik de gitaar en begin te schrijven. Voor 'The Dissent Of Man' heb ik acht nummers geschreven. Greg Graffin heeft er ook acht geschreven. Op de reguliere uitgave staan vijftien nummers en het zestiende nummer is voor de Japanse persing. We gaan de studio in, nemen de nummers op en dan zwaai ik weer af. Ik vertrek naar de burelen van Epitaph en doe daar mijn werk. De andere leden van Bad Religion gaan op pad met het nieuwe materiaal. Ik ben niet meer geschikt voor de podia en mijn spel is er bovendien de afgelopen jaren niet op vooruitgegaan. Het leven langs de weg maakt me onrustig. Werken bij Epitaph betekent dat ik naar kantoor ga. Ik spreek veel interessante mensen, luister veel naar muziek en leg contacten. Het zijn voor de groep bruikbare activiteiten, maar het is en blijft een gewone kantoorbaan. Ik zou niet anders meer willen. Eeen baan en elke drie jaar de studio in om punkrocknummers op te nemen. Er is denk ik niemand die deze combinatie leeft. Trompettist Herb Alpert heeft met A&M Records hetzelfde gedaan. Hij was oprichter en hoofd van deze platenmaatschappij en nam ook muziek op. Ik wil mezelf niet op dezelfde hoogte zetten als een geniale muzikant als Alpert, maar het geeft aan dat de combinatie van kantoorbaan en muzikant weinig voorkomt."

MAANDEN
"Ik luister veel naar muziek. Releases van de afgelopen maanden die me bevallen zijn 'Flamingo' van Brandon Flowers, 'The Suburbs' van Arcade Fire en 'Le Noise' van Neil Young. Deze laatste is geproduceerd door Daniel Lanois en die heeft Young een nieuw geluid gegeven. 'Astro Coast' van Surfer Blood is al een paar maanden een favoriet. Ja, dat is niet de echte punkmuziek. Voor Bad Religion behelp ik me met de vier akkoorden die ik kan spelen. Ik heb twee of drie gitaarlessen gehad en nadat ik die akkoorden beheerste ben ik mijn eigen weg gegaan. Als ik naar muziek luister, wil ik meer horen dan die bekende vier akkoorden. Denk erom, er wordt nog steeds goede punkmuziek gemaakt. Ik wil echter zelf breder luisteren en dat vraagt Epitaph ook van me."

20.000
"Er zijn heel veel mensen die de sensatie van een lang verwachte en eindelijk aangeschafte vinylrelease nooit zullen hebben. Ik stond vroeger in de platenzaak en moest een keuze maken uit zwarte schijven. Dat was lastig en moeilijk en na het maken van de keuze ging de release voorzichtig mee naar huis. In mijn kamer spelde ik alle informatie, beluisterde de nummers telkens weer. Tegenwoordig koop ik de meeste muziek digitaal. Er staan 20.000 nummers op mijn computer en toch mis ik het gevoel van het fysieke product in mijn handen."

1993
"Greg en ik schrijven de nummers niet samen. Sinds 'The Process Of Belief' zetten we de nummers op onze namen. Het is gemakkelijker, het geeft een band en betekent voor ons dat de nummers van beide zijn. Ieder maakt een keuze uit zijn geschreven nummers en daardoor komen de beste nummers aan bod. Er is veel te vertellen over de geschiedenis van Bad Religion, maar eigenlijk kijken we altijd vooruit. Ons debuut op het toen net opgerichte Epitaph Records was voor mij een sensatie. Ik hield een zwart schijfje in mijn handen met eigen muziek. De overstap in 1993 naar Atlantic Records blijft een vreemde stap in de geschiedenis. Ik was op dat moment te weinig bezig met muziek. Na veel nadenken kwam ik erachter dat ik niet in de kleedkamers moet zitten, dat steden mij verleiden. Optredens zonder de verlokkingen die in elke stad zijn, moet ik niet meer willen. Ik heb de drank en de drugs opgegeven, maar ik denk dat ik in elke kleedkamer weer verslaafd zou kunnen worden. Er zijn allerlei redenen gegeven voor mijn pernsionering uit de clubs en de stadions. Voor mij was duidelijk dat ik aan mezelf moest werken en dus de verleidingen en de locaties moest mijden. Elke release is voor de helft voor mezelf, de andere helft is voor de fans. Ik zou geen album willen uitbrengen met een andere verhouding. Ik wil geen nummers schrijven waarbij ik voor het succes mezelf wegcijfer. Bij het maken van muziek heb ik wel de geschiedenis van de groep, de ervaringen met de fans, de eerdere releases en de muziek die ik de afgelopen maanden heb gehoord in mijn achterhoofd. Die chemie leidt tot nieuwe nummers! Invloeden mogen, geschiedenis is belangrijk en het product moet morgen en overmorgen aanslaan."

SOLO
"De mogelijkheid van een soloplaat zit ergens in mijn achterhoofd. Het zou kunnen, maar het is zeker geen noodzaak. Ergens in het midden van de jaren negentig heb ik met The Daredevils het nummer "I Hate You" opgenomen. Het nummer was een afrekening met Bad Religion en heeft in die zin geen waarde meer. De spanningen tussen de groep en mij waren toentertijd groot. In The Daredevils speelde ik met mijn goede vriend Josh Freeze. Josh heeft onder meer met Guns N' Roses, Nine Inch Nails en The Offspring gewerkt. Recenter hebben Josh en ik weer eens wat opnames gemaakt. Dat is me goed bevallen. We kunnen en mogen wegblijven van de 'skatepunk' en alle denkbare invloeden gebruiken. Mocht er ooit een soloplaat van Gurewitz komen, zullen er een beperkt aantal mensen meespelen. Het muzikale palet zal breder zijn dan Bad Religion. Ik vertelde over mijn vier akkoorden, dus heb ik gastmuzikanten met meer kennis en kunde nodig!"

WEEZER
"Het tekenen van Weezer voor Epitaph Records was voor mij een groot moment. Ik ben al jarenlang dan van zanger Rivers Cuomo. Hij staat voor mij in een rij met Buddy Holly en Elvis Costello. En dat is niet alleen om de bril! Rivers is een briljante muzikant, met elke release groeit de groep. Het is niet te voorspellen wat het effect van Weezer op Epitaph Records zal zijn, maar ik ben optimistisch. Weezer is een commerciële groep. Er zijn meer groepen op het label die goed verkopen, maar die hebben niet de naam commercieel te zijn. Epitaph Records merkt de afgelopen jaren weinig van een terugloop in verkopen. Mogelijk tekent het label vooral groepen waarvan de fans het fysieke product in handen willen hebben. Toch weer die ouderwetse en romantische gedachte. Het tekenen van Weezer lijkt me een goede zaak. De groep is commercieel, eigengereid en heeft kwaliteit. Het kan nog steeds binnen een groep en dus is Weezer voor een platen-maatschappij aantrekkelijk."