Category: | Review - Internet | Publish date: | 9/29/2010 |
Source: | speakerheadz.com (Netherlands) | ||
Synopsis: |
The Dissent Of Man
by Deadstar
speakerheadz.com, September 29, 2010
Er zijn maar weinig bands die in hun 30-jarige carrière niet zo nu en dan aan hun stijl morrelen om met de tijd mee te gaan. Maar Bad Religion is daar wel een van. Als punk een huis was dan zouden zij namelijk de fundering zijn om de boel een beetje stabiel te houden. De band bestaat nu al bijna twintig dertig jaar (sorry ik kan niet rekenen) en levert met The Dissent of Man alweer het 15de album af. Studioalbum welteverstaan. Kunnen we nu nog wat nieuws van de band verwachten? Lijkt mij toch niet.
Ik weet het nog heel goed. Als 13-jarig mannetje liep ik de Discoland (want die bestond toen nog) binnen, om vervolgens met de live dubbelaar Tested weer naar buiten te lopen. Gewoon omdat ik het logo van de band, de Crossbuster, zo leuk vond. Dat album heeft voor deze man een nieuw tijdperk ingeluid. Een tijdperk van NoFXen, Lagwagons en Millencollins. Er was zowaar meer dan de tienerpunk van Green Day op de wereld te vinden.
Waarom ik deze review met zo’n onzinnig verhaal begin? Nou eigenlijk gewoon om een beetje ruimte te rekken, want wat kan er nog over The Dissent of Man gezegd worden? Grofweg gezegd kunnen de tracks van Bad Religion in 2 hokjes geplaatst worden. Je hebt de snelle songs in het straatje van No Control en de wat langzamere slepende songs als 21st Century Digital Boy. Zo ook op The Dissent Of Man. Het album knalt open met de kenmerkende schorre stem van Greg Graffin, om vervolgens de Bad Religion sound er tegenaan te smijten. De driestemmige achtergrondkoortjes krijg je er gratis bij. Soms, heel soms wordt er op The Dissent of Man gas teruggenomen. Maar over het algemeen is dit er een die de band in begin jaren negentig had kunnen maken.
Zijn er ook minpuntjes? Jazeker Cyanide had mij een broertje dood kunnen zijn. De melodie ligt niet lekker en de tekst is om van te kotsen. Gelukkig hebben we 14 andere tracks om de boel omhoog te houden. Wat mij altijd aan deze band verbaast is dat na 15 albums Graffin nog steeds in staat is om nieuwe zanglijnen te bedenken. Want ja, ook op The Dissent of Man worden alle registers opengetrokken.
Natuurlijk zullen er mensen zijn die variatie en vooral ook innovatie van een band verwachten en The Dissent of Man wederom een slap aftreksel van de rest zullen vinden. Maar God sta me bij, als er een band niet van U hoeft te veranderen, laat dit dan alsjeblieft Bad Religion zijn. Dit is hoe de band is en hoe we er geen genoeg van kunnen krijgen.
8 / 10